w zasięgu działania

См. также в других словарях:

• nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

• rozdział — m IV, D. u, Ms. rozdziałale; lm M. y 1. «czynność, akcja dzielenia czegoś pomiędzy kogoś (coś); przydzielanie czegoś, obdzielanie czymś» Rozdział premii, żywności. Rozdział kompetencji między kierowników. Rozdział uprawnień pomiędzy… …   Słownik języka polskiego

• podkładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkładaćam, podkładaća, podkładaćają, podkładaćany {{/stl 8}}– podłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, podkładaćżę, podkładaćży, podkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zasięg — m III, D. u, N. zasięggiem, blm «granica sięgania, rozprzestrzeniania się czegoś, największa odległość, na jaką dociera coś, rozciąga się coś; docieranie, sięganie dokądś, do jakiegoś miejsca; obszar czymś objęty» Zasięg fal radiowych. Zasięg… …   Słownik języka polskiego

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• teren — m IV, D. u, Ms. terennie; lm M. y 1. «część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem; miejsce występowania, zasięgu, odbywania się czegoś; obszar, okolica» Teren błotnisty, górzysty, pustynny, stepowy. Teren uprawny. Tereny lodowcowe,… …   Słownik języka polskiego

• zasięg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} granica, kres docierania, rozprzestrzeniania się czegoś; możliwość sięgania do jakiegoś miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Działania o dużym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opodal — 1. «przysłówek oznaczający: w pewnej odległości (w bezpośrednim zasięgu widzenia, słyszenia, działania, rzadziej: w odległości wystarczającej dla uniknięcia bezpośredniego kontaktu)» Usłyszał głosy opodal. Opodal widać było zabudowania.… …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

• pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… …   Słownik języka polskiego

• członek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. członeknkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek należący do partii, stronnictwa politycznego, organizacji społecznej, środowiskowej, naukowej; osoba biorąca udział… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień